فیلم | احوال متفاوت یک شعر درباره قمر بنی‌هاشم

به گزارش ایکنا؛ اسماعیل امینی، شاعر و پژوهشگر ادبیات آیینی در چهارمین برنامه «محرم در شعر و ادب فارسی» که گزیده و گلچینی از سروده‌های عاشورایی و آیینی شاعران کهن و معاصر است، می‌گوید:‌

شعری که می‌خوانم، درباره حضرت قمر بنی هاشم، ابوالفضل العباس(ع) است که از اشعار استاد برجسته روزگار ما، استاد موید است. این شعر احوال متفاوتی دارد، یکی به این دلیل که برخی از اصطلاحات زبان گیلکی را آورده - زیرا زبان مادری استاد، گیلکی است - و دیگر اینکه از نگاه تازه‌ای به ماجرای حضرت عباس(ع) و دلبستگی مردم به آن حضرت داشته و الگوی خوبی برای شاعران جوان‌تر است که می‌خواهند درباره این موضوعات شعر بگویند. در واقع هم نگاه تاریخی و مقتلی و هم نگاه روز به موضوعات و محیط زندگی داشته است.

می‌دانید که لقب حضرت عباس، ابوالفضل(ع) بوده و در بین مردم، به قمر بنی هاشم مشهور بوده است که این لقب هم به دلیل زیبایی و هم برجستگی و متمایز بوده، از سایر جوان‌ها داده شده است، مانند ماه که در میان همه اجرام آسمانی متمایز است. 

نام‌های دوم ماه را بیشتر دوست دارم

قمر به خاطر هاشم

الا تی تی* به خاطر مادرم

اینجا میهن من است، نزدیکی‌های جنوب دریای شمال

انارهای رها کمی دور از کران گل می‌دهند و به بار می‌نشینند

شبها گل‌های انار در مهتاب، سیاوشانه می‌تابند

در میهن من الا تی تی پیش در آمد باران است

قمر هم پیش درآمد باران است

بارانی دیگر

بی‌ساز و آواز

مادرم مرا به سینه می‌فشرد و به بام می‌برد

و ماه را نشانم می‌داد و الا تی تی، الا تی تی می‌گفت

آقا کوبشو الا تی تی، آقا کی آنه الا تی تی(آقا ماه کجا رفت، ماه کی می‌آید)

اما مادرم قمر را بیشتر دوست می‌داشت

و هی گریه می‌کرد

و بر سر و سینه‌اش می‌کوفت

چه ابری

مادرم نیست و گل‌های انار هم کمتر دیده می‌شوند.

*در زبان گلیکی، الا تی تی، به معنی شکوفه خداست و اسم مستعاری برای ماه است.